Budowa ciała i kościec psa
1. chrząstka nosa
2. kufa (tej samej długości co czaszka)
3. krawędź czołowo-nosowa czyli stop
4 .czaszka (płaska, długości takiej jak kufa)
5. kość potyliczna (bez wyraźnego guza)
6. kręgi szyjne
7. łopatka (mniej więcej długości ramienia)
8. kłąb (punkt pomiaru wysokości psa)
9. klatka piersiowa z żebrami (żebra dobrze zaokrąglone, w dolnej połowie nieco spłaszczone)
10.kręgosłup
11.kręgi lędźwiowe (między ostatnim żebrem, a 12.kością biodrową)
13.kość krzyżowa
14.miednica (miednica i kość udowa tworzą kąt prosty)
15.staw biodrowy
16.nasada ogona
17.kość udowa (osadzona pod kątem prostym do miednicy)
18.ogon (końcem sięgający do stawu skokowego)
19.staw skokowy z guzem piętowym
20.kość śródstopia (tylne śródstopie widziane od tyłu proste, nogi ustawione równolegle)
21.łapa z palcami
22.kości podudzia
23.staw kolanowy
24.słabizna
25.pióra na kończynie przedniej
26.staw nadgarstkowy
27.łapa przednia
28.kość promieniowa
29.staw łokciowy (odstające łokcie świadczą o beczkowatych żebrach lub otyłości)
29.kość ramienia
30.staw barkowy (łopatka ustawiona mniej więcej pod kątem prostym do kości ramienia)
31.szczęka dolna, czyli żuchwa
Długość tułowia sheltie powinna być nieznacznie dłuższa, mierząc od szczytu barku do guzów biodrowych, niż wysokość w kłębie. Korpus powinien być umiarkowanie długi, a nie jak to interpretowano w dawnym wzorcu: długi.
Czaszka i kufa jednakowej długości (punktem podziału są wewnętrzne kąciki oczu). Czaszka płaska umiarkowanie szeroka między uszami. Wygląda to mniej więcej tak: szerokość czaszki = długość czaszki = długość kufy (sheltie w porównaniu z collie ma nieco szerszą mózgoczaszkę). Dość ważne jest, aby górna linia czaszki przebiegała równolegle do górnej linii kufy: stop lekki, ale wyraźny.
Śródręcza proste 
Śródręcza zbyt miękkie.
Śródstopie proste 
Nogi ustawione zbyt wąsko
Nogi ustawione zbieżnie
Kątowanie prawidłowe 
Nogi ustawione podsiebnie
Tył stromy